Bu da gerçek ev

Dün yazdım ya size hayalimdeki ev diye, düşündüm de benim evim çok ahım şahım bir ev olmasa da, yine de mahallem çok huzurlu, bir de kendisi ya da tanıdığı biri oturmuyorsa kimse bilmez Çiçekçi'yi, hep bir saat anlatmam gerekir. Utandım kendisine blogda gereken değeri vermediğime, ben size anlatayım ki, siz biri "Çiçekçi'de oturuyorum" derse, orası da neresi demeyin.

Şimdi Çiçekçi, Üsküdar'la Kadıköy'ün ortasında, Harem var ya hani otogarı var, işte onun üstü, ya da Karacaahmet'i bilirsin, onun iç tarafı işte. Kolay yani aslında, Beşiktaş'tan 20 dakika:)

Çiçekçi, sessiz sakin bir semt, aslında semt de denemez ya, mahallenin büyüğü diyelim. Ben hep küçük tatil kasabalarına benzetiyorum, Turgutreis'e mesela (şimdi siz Turgutreis neresi de dersiniz, değil mi?). Sessiz sakin, nüfusun çoğu emekli, bir kısmı öğrenci, altta deniz gören yerlerde sanatçı, bir de yeni yeni yabancılar keşfediyor, görüyorum kendilerini. Ya siz bilmiyorsunuz ama onlar biliyor malın iyisini:D

Hadi benim evden gezintiye başlayalım...

Burası benim sokağım, manzarasına hastayım:) Zaten Çiçekçi'nin en önemli özelliği, her sokağın denize çıkması...

Bu da evin köşesinde duran çeşme, ne alaka demeyin, kel alaka valla

Laz bakkal

Bu sarmaşıklı ev de anneannemin favorisiydi, koymadan edemedim

Aşağı doğru iniyoruz, Çiçekçi'nin ana caddesi burası, ortada minicik küçücük bir park, iki yanda küçük küçük dükkanlar, bir de allahtan Migros var

Denize doğru iniyoruz, buradaki evler ateş pahası tabii, ama manzaraya gelin..

Benim favori apartmanım da burası

Selimiye Kışlası

Büyük Selimiye Camii

Nasıl, öğrendiniz mi artık Çiçekçi neresiymiş?